rejim tartışması

o oldu o, hiçbir şey olmadı, çok az şey oldu, mahalleye a101 açıldı. mutaassıp ya da değil, burada satılan kurabiyeye ve xroll gofretine dadandım, yemezsem gözüm açık gidiyorum. maddi ve manevi rejimdeyim aslında, temel ihtiyaçlar dışında para harcamıyorum, temel ihtiyaçları tartışmıyorum, internete çok az bulaşıyorum, akşamları servisten erken inip eve yürüyüş yolunu uzatıyorum, iş yerinde minimumun da minimumu düzeyinde iletişimdeyim. kendimi bazı şeylere zorluyorum, başarırsam moralim düzelsin diye. ama işte, iş yerinde kurabiye evde gofret, çelik gibi irademi deliyor. “daha zamanı var” diye bahaneliyorum “daha mevsimi değil, sen bunlarsız olma şimdi” diye diye göbeğimi, dizimin arkasını ve kalçalarımı kaşıyorum (gerçek), özellikle akşamları. rejimin yan etkisi mi, kendime çok mu yükleniyorum, mevsimsel mi yoksaaggg, tatlı tatlı kaşıyorum, 31.

Reklamlar